نیوشا ضیغمی درباره همکاری با بهاره رهنما در اولین فیلم بلند سینماییاش با نام «عطر آخر اردیبهشت» که در سینمای هنر و تجربه روی پرده رفته است، گفت: فضای کاری خانم رهنما، برای کسانی که متن های پیشین او را خواندهاند و یا نمایشهایی را که از او به اجرا رفته، دیدهاند، فضایی زنانه و به شدت جذاب است که شرایط اجتماعی زنان ایرانی به شدت درآن جاری است. تصویری ملهم از شخصیتهایی که در اجتماع به وفور دیده میشوند و فضایی از جنس درددلهایی که زنان دارند.
نقشی که من در این فیلم ایفا کردم، نمایشی از یک زن معمولی است که ما شاید بارها نمونهاش را در یک آرایشگاه و یا مثلا یک باشگاه ورزشی بانوان ببینیم! زنی که خسته از فشارهای اجتماعی در هر جایگاهی، سفره دلش باز میشود، زنی که به وفور در طول روز با او مراوده داریم و اگر درک و دیده شود، انسانی دوستداشتنی است.
«عطر آخر اردیبهشت» نشان میدهد که این زنها با داستانهای متفاوتشان، از فضا نیامدهاند و همه اینها خود ما هستیم! در نقشهایی که زندگی برای ما، بسته به شرایط چیده است و همه ما از اجبارها و تجربیات یکدیگر ناآگاه هستیم. از نظر من انسانها در شرایط خاص ممکن است رفتارهای خاصی داشته باشند که برای دیگران قابل درک نیست. به همین خاطر، دستهبندی انسانها در سفیدی یا سیاهی کار بیهودهای است.
خوشحالم از اینکه سینمای ایران علیرغم تمام فشارها، کارگردانهای زن بسیار مطرح و خوبی دارد که قابل قیاس با کارگردانهای مرد در تمام دنیا هستند و امیدوارم که در آینده کارگردانهای زن بیشتری به این عرصه وارد شوند و همچنین در فضایی که عمده تهیه کنندگان راغب هستند که قهرمان قصه فیلمشان مرد باشد، فیلمهای مهمتری با موضوع زن و قهرمانهای زن ساخته شود. در مجموع برای «بهاره رهنما» خوشحالم که موفق به ساخت اولین فیلم بلند داستانیاش در عرصه سینما شد و فیلم قابل احترامی را به سینما خصوصا به جامعه زنان اهدا کرده است. تجربه همکاری با این هنرمند به من ثابت کرد فارغ از حواشی که برای ایشان در فضای مجازی ساخته شده است، او زنی بسیار باسواد، نکته سنج و پرتلاش است و امیدوارم این مسیر تازه، برایش در هر گام موفقیتهای بیشتری را به همراه داشته باشد.